dag 3 Arisaig

Vandaag de omgeving een beetje verkend...met de auto...want ja...het regent...het ene moment meer, het andere moment minder..

Er zijn zelfs momenten dat het helemaal niet regent: dan springen wij snel de auto uit, herinneren ons vroeger of later dat er hier oohhjaa links gereden wordt dus andersom uitkijken!! - en spoeden ons naar het zilverstrand (zo genoemd vanwege het mooie zand...maar dat spreekt voor zich).

Daar wandelen wij dan een beetje rond, genieten van de vergezichten, en zoeken vervolgens de auto weer op om een stukje verder te rijden langs de coastal route.

Zo zijn we dus in het havenplaatsje Mallaig beland waar de stoomtrein al klaarstond...

Maar die namen we niet...nee, wij wilden een fish&sjipje scoren.....dat was nou jammer!

De 6 etablissementjes zaten allemaal tjok- vol, zelfs de tot tearoom omgebouwde zolderkamer van de oudste zoon(?)

En toen de regen echt serieuze vormen ging aannemen was er zelfs geen plek meer onder de winkeloverkapping.

Wat doe je dan?

 Dan sprint je naar het plaatselijke geschiedenis/heritage museum,

omdat het daar iig droog is.

We weten nu dan ook alles van de clearance (verdrijving)van de crofters uit grote delen van de Highlands naar ? (soms naar Canada of Amerika) omdat die keuterboeren nu eenmaal minder opbrachten dan een kudde schapen. 

Bovendien heb je met schapen minder gedonder dan met een verzameling boertjes

met een grote mond (zie Brave Heart)

Ieder zichzelf respecterende Schotse leefgemeenschap heeft zo'n museum: of het nou om een stad, dorp of verzameling van 3 huizen gaat: er is altijd wel iets waar ze hier trots op zijn en  wat je dan ten toon kunt stellen.

In combinatie met de hoeveelheid regen en het gegeven dat er dan steevast wel een toerist is die een droog plekje zoekt is zo'n museum een lucratieve onderneming..want gratis is het bekijken van zo'n verzameling plaatjes en ander materiaal van regionale of plaatselijke historische feiten en personen natuurlijk niet...

Verder hebben we vandaag een camping gereserveerd voor de dagen na het grote PipoGebeuren op het eilandje Eigg..

We blijven dus weer-optimistisch en verheugen ons op de vaartocht en het verblijf de komende dagen daarginds.

Straks nog even wat proviand inslaan bij de plaatselijke Spar (een wereldberoemde winkelketen...zelfs in Namibië zagen we Sparretjes)

Vervolgens nog twee rugzakken volstouwen (de auto mag nl. niet mee) en dan kan het avontuur morgenochtend beginnen !

Tot later!