dag 4 en 5 Rhum en Eigg

Dag 4 om 1100 vertrokken uit Arisaig voor een 2 uur durend vaartochtje naar Rhum (eiland van plm 100 km2). Prachtig weer, rustige zee en geweldige vergezichten. Helaas, ondanks optimistische info dat er in de zomermaanden allerlei hele grote walvisachtigen rond dartelen in de wateren rondom de eilanden, niente nada rugvin of meer gezien. Ook geen zeerobje  of- hondje. Wel meeuwen...veel meeuwen.. ook mooi.

Rhum: een real schots eiland: veel rotsen, bos en knutselweggetjes, weinig mensen, 1 pub , een winkel van Sinkel  die, qua afmetingen en gestapelde artikelen zo in Lobongo/ Afrika had kunnen staan, een communityhall annex lunchroom annex kerk annex kinderopvang in een betrekkelijk troosteloze staat, uiteraard het heritage gebeuren en het onvermijdelijke craftwinkeltje waar je meestentijds ongespecificeerde eetbare- en draagbare homemade artikelen kúnt kopen die geproduceerd zijn voor het begrip houdbaarheidsdatum zijn intrede deed  én natuurlijk Het Kasteel.

Het Kasteel kon je bezoeken onder (bege)leiding van een gids. Die begeleiding was ook hard nodig want het kasteel was in zo'n slechte staat dat het onverantwoord zou zijn geweest toeristen daar argeloos rond te laten lopen zonder iemand die ze erop wees dat het stukje dak links of rechts wel eens spontaan naar beneden zou kunnen komen. 

Heel jammer van zo'n monument maar de weinige bewoners doen hun best  geldschieters te vinden om Het Kasteel in ere en meer te herstellen. De ter inzage liggende plannen zijn ambitieus genoeg nu de pondjes nog.

Vervolgens kwamen we nog een erg dood hert tegen achterin de jeep bij een meneer met zo'n gevlekt vest:

Hij had hem geharvest = geoogst...ja ja..ik vroeg of ie bedoelde dat ie um gewoon gekilled had (t beest had ten minste twee nogal bloederige wonden)...yes dear...we are eating deer tonight! Mijn dag natuurlijk weer helemaal goed😇

Je vindt trouwens op het eiland de nodige aanplakbiljetten waarop omstandig wordt uitgelegd dat het stalken (bejagen) van herten echt heel noodzakelijk is om de wildstand op een gezond peil te houden. Waarvan akte dan maar.

Na 2 uur op Rhum met het bootje weer door naar Eigg (eiland: plm 30 km2 en eigendom van de bewoners en een soort Schotse Natuurmonumenten) waar de Pipo wagen  verhuurder ons van de boot zou halen.

Inderdaad keurig opgepikt door Mamaloe...Pipo zelf was verhinderd en ook kleine veder of kluk kluk had geen tijd. Vervolgens met een pruttelende 4wheeldrive via een madagascarwaardig weggetje afgezet bij de woonwagen. 

Knus dingetje met een fantastisch uitzicht! Basic ingericht maar toch ook wel van alle gemakken (behalve een douche of bad ;-)) voorzien.

Helaas kwamen de midges (Schotse minivariant op de musquitomug) ook direct in megagrote getale op het verse mensenbloed af zodat we direct de deetspuit op standje biologische oorlogsvoering hebben gezet waardoor ons knusse onderkomen vervolgens vergeven was van die ondefinieerbare deetstank...

Na een rondje 35.2 over het eiland te hebben gesnelwandeld voor het woonwagentje neergestreken en geheel midgebestendig gekleed even Pink Floyd (ja..die houden we er in) beluisterd met op de voorgrond de door de ondergaande zon prachtig belichte bergheuvelrotsen van het eiland Skye (t/o Eigg) Impressive!

Vervolgens de ww omgetoverd tot slaapkamer zodat we uitgerust aan dag 5 konden beginnen.

 Dag 5 stond in het teken van het "beklimmen" van Ann Sgur...het hoogste punt van Eigg : 394 meter.

Het lijkt niks maar valt best wel tegen want het zijn echt geen keurig geplaveide paadjes die je moet bedwingen. Regelmatig is het, gezien het modderniveau van het pad , beter je eigen route te kiezen hoewel je dan de kans loopt weg te zakken in een konijnenhol of gewoon te struikelen over de heidewortels.

Hoe dan ook: de beloning is groot(s) want de uitzichten zijn weer fantastisch.

De uitslag van de wedstrijd uitglijdenonderweg is trouwens met 3-2 gewonnen door de Herreman...die is daar nog net iets beter in dan ik en kent meer varianten. Ik vond dat ik eigenlijk wel bonuspunten verdiende voor de bloedigste uitglijder maar daar wilde de scheidsrechter niets van weten: we passen niet tijdens het spel de regels aan zo luidde de beslissing op mijn voorstel. Jammer van de moeite dus.

Het weer werkte weer prima mee...half bewolkt, af en toe zon, droog en 13 graden...

Op naar dag 6...