Sijsjes 4 Schildpadeiland Curieuse

Nou...daar was ie dan...de dag waarop ik hoopte dat ie zou komen.. de dag met de hele hoge Paradijs  factor... Ik zou de Seychellen te kort doen om te zeggen dat de andere dagen die factor niet hadden maar daarover later meer.  Ik raak nu eenmaal extra in de gloria als er prehistorische grotere dieren voorbij komen scharrelen waar ik dan ook nog voorzichtig (ja ja Ien!!) aan mag komen. En dat was dus vandaag zo. 

Op het laatste moment nog een tourtje geboekt (eigenlijk geen zin in de strandbbq waar ik van die disco visioenen bij krijg..maar ja, zonder zo'n heisa - hoe blasé kun je zijn - viel er niets meer te regelen..dus vooruit dan maar. Bleken we echt een heel bijzonder bootje + groepje geboekt te hebben: wij (67), twee zussen (65 en 82) die elkaar via een soort Spoorloos net voor de 1e keer ontmoet hadden. Ze hadden dezelfde vader, die blijkbaar wereldwijd actief was geweest. 1 Zus 82 woonde in Australië en nummer 2 (65) woonde hier, op Mahé en dan nog 4 Hamburgers (zonder sla,uien,mayo en ketchup) 2x eind 30, 1x 4 en 1x 1 jaar) Die Hamburgers stalkten ons al sinds La Digue...waar die 1 jarige dame steeds al gillend duidelijk maakte wat ze wel en vooral NIET wilde. Overal waar wij kwamen waren zij ook.  Fast unglaublich aber wahr. Geen enkel ontbijt of diner zonder de kleine Nina Hagen...unbeschreiblich weiblich. Maar goed, ik dwaal af. Met dit gezelschap dus richting la Curieuse, Saint Pierre (rif/rots snorkel). Met zo'n 8 persoons bootje lekker over de golven is al heerlijk maar als je dan ook nog afgezet wordt op la Curieuse en de grote jongens en meisjes schildpadden je vriendelijk begroeten is het leven bijzonder goed. Wij hebben de 45 minuten hike over bergen en door dalen, vriendelijk doch beslist afgezegd, net als de 2 gezusters, waarvan er 1 (82) sowieso al met heel veel moeite uit en in het bootje getild moest worden. De 4 Hamburgse Big Macs gingen wel...hebben ze geweten ook..kwamen 2 kilo  lichter en reanimatie fahig terug. Met en bij die schildpadden geniet ik echt 300%. Zeker als ik ze dan nog mag voeren (waarbij moeder Ine meerdere hartverzakkingen kreeg omdat ze mijn vingers al zag verdwijnen in de best wel grote schildpaddenbekkies...maar hé: het zijn vegetariërs die schildpadden). Je kunt mij daar rustig uren laten, voeren,observeren aaien in hun nekkie...komen ze gelijk uit hun schild en op hun ongelooflijke poten staan. Fantastisch! Frau Ine vindt het maar zo zo...Die heeft een ander soort respect voor dit soort prehistorische wezens die er voor "ons" waren en er ook na "ons" zullen zijn. Maar goed, aan alles komt een eind. Dus na de bbq (prima trouwens- geen discotaferelen) en de privéfotoshoot van mij (jawel!) door de kapitein werd onze 82 jarige Ozzie weer in het bootje gehesen en voeren we nog langs twee snorkelplekken waar zelfs Warempel van Empel te water ging en daarna door het 4 jarige jongens Hamburgertje direct als nanny werd geadopteerd want ze kan zo leuk Tatuu Tatoe doen...Ach ja,wéér een fannetje er bij! Daarna weer richting Praslin en retour hotel waar een prachtige zonsondergang + sterrenhemel deze Wauwiedag afsloot.