Vrolijke Sijsjes deel 1

Dit is,tot nu toe, echt één van de verschrikkelijkste reizen die we gemaakt hebben. Het begon op Schiphol al..alles ging zo gesmeerd alsof je chronisch uitgleed over de naaktslakken. Bah. En toen kwam die businessclass nog! Zo jammer van het geld: je slaapt gewoon in een bed het grootste gedeelte van de vlucht...je merkt niet eens dat je ervan geniet...en dan dat eten..Sjonge wat een kwalitet..flesje water is totaal overbodig..het water loopt je gewoon zo al in de mond maar daar krijg je een smerige spierwitte servet voor.

Helaas was Doha airport ook weer naar groot en stonden de sportautos die toch niet meekunnen in de handbagage ons vals aan te kijken. Wat die enorme beer daar in een van die monsterlijke grote shoppingmalls deed: geen idee..reliek van dat stompzinnige balspelletje of zo. We mochten, ondanks onze upgrade, geen gebruik maken van de lounge. Dat was dan wel weer fijn. Wel van de gebedsruimte en de smokinglounge maar dat wilden we uiteraard niet. Toen met een krakkemikkige businessbus met airco naar het vliegtuig. Je gelooft het toch gewoon niet. Weer zonde van het geld, zelfde als deel 1, gelukkig maar 4 uur.

Helemaal uitgeslapen en volgepropt op Mahé aangekomen: waardeloos! Opnieuw met die naaktslakken speed langs de irritant vrolijke meisjes en jongens van de douane. En tijdens het wachten op de bagage kreeg je ook niet eens de tijd om een beetje te acclimatiseren...31 graden hé. Busje-stond-klaar...man, man. Tourtje over dit eiland vol rotsblokken, rare begroeide bulten en misselijkmakende haarspeldbochten naar het hotel...-1 Ster...echt. Uitzicht op zee...wat moet je ermee? Deur echt op slot want er staan gezellige kakkerlakken aan te kloppen. Er waren me schildpadden beloofd, krijg je een kakkerlak. Suprise!  Zwembad 100 treden weg...alsof je zit te wachten op zo'n exercise...Bloed (nog net niet) ,zweet(veeeel) en tranen...En dan komt het ergste nog: elke keer dat we naar zee willen om naar die stomme vissen te kijken moeten we de A1 van Mahé oversteken waar die clowns ook nog eens links rijden én er echt geen trottoir is..levensgevaarlijk! Maar ja,  iemand moet het toch doen..en wij offeren ons wel op 😉

Oh ja...nieuw spelletje: kokosnoot uit de boom schoppen.. bijna gewonnen.

En oh ja 2: eerdaags gaan we ook nog een verplichte eilandtour doen,te erg..en verder vervelen we ons te pletter. Gelukkig zaterdag met de boot een eilandje verder...mag je alleen fietsen...alsof al die fiets ellende in Suriname nog niet genoeg was. Nou ja...alles gaat voorbij zullen we maar denken.. Nu weer even dat knutselzwembadje onveilig maken en daarna proberen of dat idiote snorkel masker nog past...