Bigi Pan II
24 oktober 2022
En paradise it is! Wat een fantastische plek en lodge is dit ook weer. Zo heel anders als waar we al geweest zijn. Qua natuur dan. Bigi Pan is een groot meer omringd door mangrove met een open verbinding naar de oceaan. Duizenden vogels strijken daar s avonds neer om te overnachten en s morgens weer te vertrekken naar zee. De Lodge huisjes staan - op palen - in het meer en met bootjes vaar je dan s morgens en s avonds naar rustplaatsen/slaapplekke. Je moet natuurlijk wel op afstand blijven want we hebben het wel over een beschermd natuurgebied. (met links en rechts nog actieve jacht#dikke boete + lucratieve smokkelroutes#guyana). Kaaimannen,slangen en apen wonen er ook. En grote waterspinnen. Ik wist niet dat spinnen konden zwemmen maar ja,dat kunnen ze dus wel. Zonder bandjes! Het meer is heel ondiep in deze tijd (soms maar 50 cms) dus een zand/modder/bankje heb je vrij snel te pakken. Dan moet de stuurfiguur uit de boot en zich het snot/zweet voor zn hoofd duwen en trekken om die boot weer los te wrikken. Daarom worden we ook in kleine groepjes over de boten verdeeld anders kom je niet eens weg. We hebben aan meerdere tochtjes deel genomen en grote aantallen flamingos, rode ibissen (lijkt alsof ze met knaloranje zwemvesten aan vliegen) lepelaars,snippies, pelikanen,blauwe reigers, witte reigers, gestreepte secretaresse vogels en de beroemde rood gebrilde directeursvogel gespot. De foto's zijn het bewijs. Betoverende luchten, sterrenhemels en onweersbuien in de verte completeren het geheel. De kaaiman, vliegende vis,dikke slangen,arenden,vette rupsen en gespotte apen waren de spreekwoordelijke kersen op de toch al unieke taart. Uiteraard waren de muggen ook weer van de partij, die doen werkelijk aan elk feestje mee. I. is verreweg het meest populair als bloeddonor maar, volgens de arts(en), die we ook nu weer,als toeristen in de groep hebben, kun je makkelijk een halve liter missen. Dus ze kan nog best verdere bijdragen leveren aan het opkrikken van de muggen populatie. Ik heb, met mijn wierookstokje, alleen maar een medepassagiere gebrandmerkt maar ook dat was geen probleem. Pijn is fijn? Ja,fotos maken met een wierookstokje tussen je tanden is misschien ook wel niet het beste idee. Verder hebben we ons deze keer keurig gedragen en is al het servies heel gebleven. Nu weer met bootje en bus,, via Groningen hobbel de bobbel, terug naar Paramaribo voor het volgende hoofdstuk van dit sprookjesboek!
Je kunt het wel op een film zien of tv maar dat is toch echt niet te vergelijken met het echie.
Wat een machtige omgeving...