Argentina 3. verhaal wat later kwam/komt

Okay...ik zit hier toch maar grijs en dom te zijn op het vliegveld dus ik kan net zo goed  een begin maken met los aventuros in Buenos Aires (helaaaas...werd ik er net weer uitgepikt bij de veiligheidscontrole...pistool afgepakt...zo kinderachtig...bleek trouwens een blikje Smintjes te zijn...maar ook daar kun je hele nare dingen mee doen natuurlijk)

Goed: BA: enorme stad...3 miljoen mensen inwoners en we denken dat er daarnaast ook zeker wel 3 miljoen honden, 1 kat, 3 giraffen, 1 nijlpaard,123 coninas en 6420 luid schreeuwende mini papagaaien hun thuis in deze stad hebben.

Tig tig wijken...veel te veel om allemaal te bekijken. Dusss met de gids naar de bekendste (en mooiste uiteraard) geweest. Op de trieste bende zitten we niet te wachten als rijke westerse toerist. De vrouwelijke gids had geen finito sjut up stand dus heeft Ali P. weer netjes 5 uur geschiedenis op haar harde schijf opgeslagen...want ja...ik maak foto's hé. Een taakverdeling moet er zijn. 

Uiteraard zijn we in Ricoletta geweest...De wijk met de beroemde begraafplaats, veel paleizen (ambassades) én het optrekje van onze Reina Maxima. Eigenlijk is dat hele paleisje in dat kneutertstadje Den Haag dan maar een sneue vertoning en heeft ze heel wat ingeleverd om "onze" Reina te zijn....Ik had het niet gedaan: die ruil van Ricoletta naar de sociale huurwoning in Den Haag. Logisch dat ze zat te brullen bij haar bruiloft.

Verder naar het Plaza de Mayo...waar Dwaze Moeders nog steeds maandelijks hun rondjes lopen. Er ligt daar veel verdriet en, als je het toelaat, voel je dat ook.

Door, over en langs wat Prins Claus pleinen naar het Het Stadion. Niet te geloven dat zo'n giga oud, houten (?) ding zo ingeklemd in een volkswijk ligt. Je moet er maar niet aan denken dat er ooit brand uit zou kunnen breken. Dan heb je wel een probleem.

Dat probleem had/heb je sowieso als je in La Boca woont. In zo'n huis voor 40 gezinnen. 1 kamer per gezin. Vroeger 1 toilet voor die 40 gezinnen...Huizen zijn/waren van hout, hoe hoger je woonde, hoe goedkoper...Kansloos natuurlijk bij brand oid. 

La Boca is nu een soort Mont Martre kruising met de Beverwijkse markt XXXL. Heel kleurrijk, heeeeel druk, smalle straatjes..ontelbare sjopjes waar je Maradonna's, Messi(a)'s en  andere balschoppers in alle soorten, maten, poses en nog zo het één en ander kunt scoren of mee op de foto kunt 😉

Ook met een plastic Wereldcup...2 euro niet zeuro.. Uiteraard ontbreken de tango dansers niet én de sokkenverkopers...Tsja..die sokkenverkopers stalken je de hele stad door. Geen idee waarom ze allemaal sportsokken verkopen...misschien in grote ladingen van de vrachtwagen gevallen? Of uitgedeeld door hun bijzondere president in het kader van sport promotie? 

Kort samengevat: Grote stad...indrukwekkend. Veel verschillen tussen wijken en mensen (en honden). Pracht en praal naast verpaupering. Brede avenues en prachtige parken versus smalle straatjes en gepropte huisjes.

Schoon en netjes naast gestapelde vuilniszakken.  En last but not least: een stad waar je, als je strak 8 haltes te laat uit de hopperdepop bus stapt, gewoon een giraffe en en nijlpaard tegen komt. In een park midden in de stad. Ciudad mucho speciales dus.

Oh ja...we zijn ook nog bij en in het Evita Museo geweest en nog tig andere plaatsen. Maar dat laat ik maar even voor wat het is. Nu op naar Puerto Madryn waar de pinguïns op ons wachten..Weer eens wat anders dan honden en een eenzame giraffe.

Saludos por todos!