Argentina 5

Hallo lieve lezertjes!

Gisteren dan naar Punta Nogwat geweest. Beetje anders dan de bedoeling was. Er kwam namelijk ipv een riant busje met gids een taxietje voor rijden met een poco Engels sprekende chauffeur waar al twee Duitsers in zaten. Daar mochten wij bij in. Drie personas op de krappe achterbank en uno voorin. We zouden 3 stops hebben maar dat ging ook niet door. Solo 120 kms heen weer naar Punto Pinguïn. Naaaahhh...dakannie hé. Even Apeldoorn bellen dan maar. Maar wij waren super zeikerds (zijn we natuurlijk ook, daarom hebben we altijd een kuurtje tegen zeik ontsteking paraat). Dus Vamos dan maar. De Duitsers waren best wel leuke Duitsers en de chauffeur was ook wel charming. So far so good: op naar de Pinguïns. Geweldig! Enorme kolonie Maguellan (?) pinguins die in eigen gemaakte holletjes wonen en van daaruit heen en weer waggelen naar de zee. Je loopt er, via een vlonderpad, gewoon tussendoor waarbij je altijd 2 meter afstand moet houden van overwaggelende obertjes in hun zwart witte jasjes. Sommigen hebben nog een grijs jasje maar dat zijn de junioren. Die junioren met nog van die vachtjes waar je mooie handschoenen , jasjes en flapmutsen van kunt maken. Maar nu even niet. Het is/was paartijd dus ook bij deze zwart/witte dames en heren was het een hormonenkermistoestand. Zo mooi om te zien hoe zo'n kereltje dan z'n best doet om indruk re maken op het dametje. Veel lawaai maken (of te wel een lokroep) is dan één van de manieren om aandacht te trekken. Dan komt de hele meute pinguïnnetjes kijken welke gek er nu weer zo interessant loopt te doen waarna ze weer terug kruipen in hun holletjes om verder te slapen of voor de junioren te zorgen die sowieso niks begrijpen van dat rare gedrag van hun vaders. 

Na de pinguinhappening terug naar de taxi. 1000 excuses..want wij hadden idd een andere tour geboekt met oa nog een bezoek aan een typisch welsh/Wales dorpje waar je een lekkere eveneens typische high tea kon krijgen/kopen. Of wij dat nog wilden? Wij overleggen met de Duitsers...die leek dat toch ook wel ganz nett. Dus op naar dat typische dorpje. Naaahhh...geen idee wat er Welsh aan was. Behalve wat naambordjes. En die high tea was ook low..very low..onder de grond of zo. Nada niente High Tea dus. Of we dan nog ergens anders heen wilden? Nee, niet echt. Ondertussen was de temperatuur ook gestegen tot zo'n graad of 37 en blies er een idioot harde (kracht 7/8) warme wind (alsof ze vanuit de hemel met een hele grote föhn standje max op je stonden te blazen) dus wij en de Duitsers vonden het wel mooi geweest. Terug naar Puerto Madryn waar bleek dat we helemaal niet om 0400 s nachts gingen vliegen maar een dag later (zie andere bericht) en we de dag afsloten met weer een prima diner voor 25 euro/2 personases, regen (wel warm) en onweer.

Weer een fantastische ervaring rijker!